|
| |
|
Tereny nie podlegające ochronie
Stawy rybne
Początki gospodarki stawowej na Ziemi Oświęcimsko-Zatorskiej sięgają XIII wieku. Jest to jeden z najstarszych i największych w naszym kraju, ośrodków hodowli karpia. To właśnie z okolic Zatora pochodzi słynny karp królewski. Łączna powierzchnia stawów na tym terenie to około 3000 hektarów. Do największych i zarazem najciekawszych kompleksów stawowych należą: Przeręb, Spytkowice, Bugaj, Grojec, Stawy Monowskie oraz Brzeszcze-Nazieleńce. Największym zbiornikiem, o powierzchni 78 ha, jest Pilawa w gospodarstwie rybackim Przeręb (niedaleko Zatora). Jest on jednak wyjątkiem, ponieważ zdecydowana większość tutejszych stawów nie przekracza 40 ha lustra wody. Duże zagęszczenie zbiorników wodnych oraz fakt, że wiele z nich wpisanych jest w tutejszy krajobraz już od kilku stuleci sprawia, że stanowią one ważną, nie tylko w skali kraju, ale i kontynentu, ostoję dla licznych gatunków zwierząt i roślin.
Obecność wielu rzadkich gatunków ptaków była podstawą wytypowania w Kotlinie Oświęcimskiej trzech ostoi do systemu Natura 2000 (system obszarów chronionych Unii Europejskiej), są to: Dolina Dolnej Skawy, Dolina Dolnej Soły oraz Stawy w Brzeszczach. Chlubą tego terenu jest ślepowron - ptak, którego niemal cała populacja krajowa skupia się w okolicach Oświęcimia, Zatora oraz Skoczowa. Innymi przedstawicielami awifauny zagrożonymi w Europie, a gniazdującymi tutaj są m.in.: bąk, bączek, perkoz zausznik, czapla purpurowa, podgorzałka (kaczka zagrożona w skali światowej), hełmiatka, rycyk, krwawodziób, rybitwa białowąsa (najliczniejsze stanowisko w kraju), rybitwa czarna, zielonka oraz podróżniczek.
Ostoje na stawach znalazły również wymierające w naszym kraju gatunki roślin: nadwodniki, oczeret sztyletowaty, kotewka orzech wodny oraz grzybieńczyk wodny. Szczególnie dwie ostatnie z wymienionych roślin występują tu bardzo licznie, stając się florystycznym symbolem Ziemi Oświęcimsko-Zatorskiej.
Większość kompleksów stawowych to obręby hodowlane, po których nie wolno poruszać się osobom do tego nieupoważnionym. Najmniej konfliktowym, a zarazem najwygodniejszym miejscem do obserwacji przyrody stawów rybnych są więc drogi publiczne i znakowane szlaki, ciągnące się wzdłuż zbiorników. Zapewniają one doskonałą widoczność oraz bezpieczeństwo zarówno turystom, jak i ptakom.
|
| |
|
|
